छन्द कविता

छन्द- सार्दुलबिक्रिदित

हिरा भट्ट

खान्छे कोइलिले  पियुस जुन त्यों त्येई द्रब्य खान्छु म त/
ठाडो शीर झुकाउनु ''मरण हो''  एई धर्म मान्छु  म त //
आफ्नै पौरख ले बगाई पसिना यो देश मा बस्दछु/
 ढिडो गुन्द्रुक होस्  परन्तु खुशिले त्येई गास मा मस्त छू//

  
आमाको मन त्यो गुरांसी बन त्यो  त्येई स्वर्ग मान्छु म त //
छानो त्यो खर को गरीब घरको  कैलाश ठान्छु म त //
आफै गाउछु गीत यो हृदयको ''नेपाल मेरो घर''/
प्यारो खुकुरि होस् हिऊ चुचुरी होस् संसार को के डर //