 |
| (रामकृष्ण पौडेल) अनयास |
तिमी सँग के नै भनु वात सकियो
रुदा रुदा आज मेरो रात सकियो ।
खम भित्र माया थियो कलम ले कोरीएको
पढ्दा पढ्दै पत्रको त्यो खात सकियो ।
र्निदोष यि नयनलाई दोषि तिम्ले ठानेपछि
माया भाग बन्ड गरर्यौ साथ सकियो।
नजरमा सजल को भेल बनेपछि
खडेरी भो आँसुको यो बर्षात सकियो ।
No comments:
Post a Comment
तपाँइको अमुल्य सुझाव , सल्लाह र प्रतिक्रिया दिन नभुल्नुस् है । Plz drop ur Valuable Comment Here ..