गजल

सुरेशसुमन डागी

कति जाति हुन्थ्यो कुनै दवाब नभए ।
माँगेर खाने हाम्रो स्वभाव नभए ।।

शिर उँचो हुन्थ्यो छाती फुल्थ्यो गर्वले,
मनमा राष्ट्रियताको थोरै अभाव नभए ।।

चिन्थ्यो देश विश्वले स्वाभिमानी छ भनि,
एक आपसमा यसरी मनमुटाव नभए ।।

लुट्नेलाई के भो लुटाउने राजी भए,
बच्थ्यो अस्मिता छिमेकीको प्रभाव नभए ।।
पिउनेले नै होश गुमाए कस्को के लाग्छ ?
कोहि किन हुन्छ बर्वाद शराब नभए ।।